Just my 2cents

1000 woorden schrijven over of de mens gemaakt is om monogaam te zijn. Het is niet gemakkelijk om dan niet in herhaling te vallen. Ik heb het dan maar is geprobeerd (oh ja ik heb massa’s tijd). En ik geraakte maar tot 746 woorden. Nu als je homo of lesbisch zijt dan mag je het hier ook nog doorsturen. It’s all for science my friend :-p.

Monogaam,

Ik heb er eerlijk gezegd niet een echte zwart-wit mening over. Het valt gewoon te zien in welke context, welke situatie, welke persoonlijkheid.

Ik geloof wel in één partner voor het leven. Maar aan de andere kant dan weer ook niet. Stel, je bent al jaren samen met je partner en je gaat vreemd. Gewoon een simpele one night stand. Geen liefde, gewoon puur seks. Ben je dan niet meer monogaam? Ik vind van wel, het is niet omdat je eens een slipper maakt dat je daarvoor niet meer de andere persoon graag ziet of alles mee wilt of delen. Ik ben ook niemand die direct een relatie zou opgeven moest mijn partner eens vreemdgaan. Nu ja, ik ga hem er ook niet voor bedanken. Maar gewoon ja, ok, dat gebeurt. Wie weet heeft hij wel iets nieuws geleerd ofzo. Ale ge kunt maar beter van worden dus. Nu ja als dat elke maand gaat gebeuren is het ook teveel van het goeie he. Maar als dat paar keer gebeurt geen probleem. Maar dan moet hij ook niet gaan sakkeren als ik het eens voorheb ofzo. Geven en nemen he.

Wat ik wel schrik voor zou hebben bij een jarenlange relatie is dat het na een tijd (en ik spreek niet van 2 jaar ofzo) een sleur ga worden. Je weet waarschijnlijk alles al van elkaar dit en dat. De spanning verdwijnt en ja wat dan? Wat doe je dan? Ga je je jarenlange relatie en de persoon waar je toch zoveel hebt mee meegemaakt, al die herineringen al dat verleden gewoon wegsmijten? Of ga je gewoon verder doen en in die sleur blijven. Ik zou het niet weten. Ik denk dat je dat gewoon moet beslissen als die keuze recht voor je neus staat. Maar moest ik weten dat er niet iets zou veranderen, en het dus met andere woorden een sleuren dan ja, zou ik het wel overwegen om te “veranderen” om het zo te zeggen. Van partner dan. We blijven uiteindelijk dieren en hoeveel rassen ken jij, dat heel hun leven bijeen blijft? Dus de vraag waarom je dit schrijft. Is de mens gemaakt om monogaam te zijn? Ja als je wilt, nee als je dat niet wilt. Het zal ook niet voor niets zijn dat er zoveel mensen zijn die trouwen en nog geen 2 jaar later scheiden. Dat is nog zo iets. Koppels die jarenlang bijeen blijven en dat uiteindelijk toch beslissen om te trouwen en wat blijkt nog geen 2 jaar later ofzo. Gaan ze uiteen. Heeft de mens dan schrik om gebonden te zijn, altijd willen weten of er een vluchtroute is. Maar ben je ook niet gebonden als je een relatie hebt? Niemand vind het toch okee dat je vreemd kan gaan, wanneer of hoeveel dan ook. Ok je hebt altijd wel uitzonderingen. Maar bij de meeste (en dan denk ik vooral bij de vrouwen) is het toch zo van vreemdgaan is einde relatie. Alsof je van de verboden vrucht hebt gegeten. En wat laat de partner die bedrogen is geweest zo denken dat je relatie dan gedoemd is? Omdat hij (of zij) seks heeft gehad met een ander. So what zou ik zeggen. Nog zo iets, er zijn zo van die mensen (mannen dan eerder) die het liever niet gehad hadden dat hun lief een partner voor hun had. Dat snap ik ook niet. Dat kun je toch niet gaan verlangen. Deze meeste verlangen het dan ook niet naar mijn mening maar ze zouden het wel willen. ik niet, wat heb je er nu aan of hij wel of niet partner voor jou heeft gehad. Nu als er het er een stuk of 50 zijn, ja dan zou ik ook wel wat benauwd krijgen. Ik moet er waarschijnlijk geen tekening bij maken. Maar geen mens is hetzelfde. Het zou anders maar tamelijk saai zijn denk ik. Eerlijk gezegd zie ik mij ni met iemand 10, 20 jaar doorbrengen. Bij hetero’s krijg je dan kinderen die wat afleiding brengen, maar bij holebi’s ok, holebi’s kunnen ook kinden krijgen/adopteren. Maar ik wil niet echt kinderen. Al die miserie :p. Maar zo een vijf a 7 jaar met iemand doorbrengen dat moet lukken denk. Denk ik …

Monagamie ja en nee dus. Alles heeft gewoon zijn grenzen… Hetzelfde bij one night stands. Het kan wel af en toe maar als je er al een stuk of 50 op je palmares staan hebt dan zou ik eens beginnen te denken.