De sluizen der hemelen.

U weet het of u weet het niet, en waarschijnlijk weet u het gewoon niet. Tenzij u werkt bij de bmw garage te herent, en uw naam Jo of Tom is. Wel dan weet u het waarschijnlijk wel, als geen van bovenstaande bij u in aanmerking komen dan weet u het gewoon niet, tenzij u Wendy of Patricia of Ronny of Cindy of Annie of Guy heet en u enigzins familie van mij bent, u Bram van de buren bent? Nog niet? Wel dan weet u het gewoon niet. Basta.

Maar u weet het dus niet. En natuurlijk denkt u, ok dan gaat u mij dat nu vertellen? Inderdaad. U begint mij aardig te kennen.
Mijn dak van mijn soms dakloze wagen is kapot. Niet in de aard van dat er scheuren of water door komt. Maar in de aard van half dichtgaan en dan geen kik meer geven. Ik had dit al verschillende keren gemeld aan de BMW garage te herent (Jo en Tom). Maar daarjuist sloeg het noodlot toe. Ik kwam terug van Antwerpen (u weet wel met de A) ik had er juist twee paar Puma schoenen gaan kopen. Pareltjes zijn het. En iets gaan drinken met een vriendin die ik heb overtuigen om toch ff vijf minuten a een dik half uur (het werd uiteindelijk een uur en half) haar blok te laten vallen. Op een bomma en bompa terras. Maar het was gezellig :-). Maar ik had het eigenlijk over mijn auto he. Ik kwam dus terug van antwerpen, ik had er juist twee paar puma. Oh sorry, heb ik al gezegd. Dus ik was dus cabrio aan het rijden van Antwerpen richting Leuven. Als opeens boven Mechelen (waar anders) de hel losbreekt. Krijg ik daar een stortlaag regen over me heen. En raar genoeg, het regende niet in mijn auto. Het vloog er mooi allemaal over. Maar toen ik wat in de verte keek hoe hard het aan het regenen was pakte ik maar vlug de eerste afslag en haaste me om mijn dak dicht te krijgen, want hoe trager ik begon te rijden hoe meer water er in de auto viel. Toen, zoals ik mij al wel kon verwachten, mijn dak blokkeerde. Ok dat heeft het nog al gedaan. Maar meestal was paar keer herstarten genoeg om het terug te laten werken. Nada, juist niks. Niet veel later kon ik een prive zwembad gaan runnen en zag ik eigelijk dat er 200 meter verder een tunnel was, wel was ik eventjes te vroeg gestopt. Maar mijn dak is dus kapot he :-). Geen beweging in te krijgen. Het ligt welliswaar in zijn beugels, maar hij heeft zijn beugels niet vast. Met de schrik dat mijn dak erzou afvliegen omdat hij zijn beugels niet vast had, reed ik maar terug de autostrade op richting leuven. Die hel? Die was opgeklaard in een hemeltje. Intervolg gewoon doen wat je anders niet zou doen. Tegen volle snelheid met open dak door de stortbui rijden. Hehe, zouden er dan ook zoveel mensen kijken als anders?