Dag 10: Op nuchtere maag, lijk numéro uno.

We zijn vertrokken uit de camping Al Yag. Ik ben er niet kwaad voor. Het gezelschap was meer als oke, dat niet maar de hygiënische omstandigheden waren niet om naar huis te schreven. Tenzij u graag tonnen haren, vettige dingen, schimmels, open rioleringen in de douches vind. Wel ik geef u graag het adres. Maar ik ben aan het afdwalen. We waren dus vertrokken. Richting Palermo. We gaan twee dingen bezoeken, maar ik ben er eentje terug vergeten. Het andere vergeet je niet zo rap. Dit waren de bekende catacomben van een klooster waar de naam mij nu eventjes ontsnapt. Gruwelijk, fansinerend en leerlijk tegelijk. Ge komt het niet elke dag tegen. Gruwelijk? Hoe sommige lijken erbij hingen. Wel ze konden zo recht uit de horrorfilms zijn gestapt, fanscinerend? Je ziet toch niet elke dag honderden lijken omhooggehangen, waaronder vrouwen en kinderen. Leerlijk? Er ligt daar een kindje, dat ondertussen als 87 jaar dood is en dat nog niet een haartje is vergaan. Het is het kind van een dokter die het behandeld heeft, maar niemand weet hoe. Het ziet er echt uit alsof het slaapt. Of het een pop is. Maar nee, dit is een echt lijk. Bijna levend maar toch wel zeker dood.