Dag 11: Eiland, water, land.
We hebben gisteren de ferry gepakt van Palermo naar Napoli (Napels). De kajuit deed me wat denken aan die van de derde klassers in de Titanic. Ook de afsluitbare hekken bij trappen deed niet echt veel blije beelden te voorschijn tonen. Maar ach, wie dood moet, gaat dood. Punt. We komen dus aan in Napoli. Naar het schijnt zeggen de Italianen dat je Napoli moet gezien hebben en dan sterven. Ale, tof voornemen. Maar ach. We stappen de taxi in en vragen hem om naar de markt te brengen. Wel hadden wij eventjes een verkeerde markt ingeschat zeg. Groenten en fruit jaja. De originele markt. Waar vind u ze tegenwoordig nog. Maar dat was niet het enigste, de stank van de rotte vis incluis de vloeibare stoffen kreeg u gratis en voor niet bij. Als dat niet vriendelijk is. Voor de rest was er in de stad voor je dood bitter weinig te zien. Ligt dat nu aan ons? Of omdat het merendeel dicht was? Wie zal het zeggen? Walter?
Ps: foto hierboven is niet op de markt getrokken.
Geef een reactie