Dag 20: Wat is het dat?

Venetië, de stad van de gipsen maskers, de gondels en het Sint-Marco Plein. Laat we beginnen met waar ik geëindigd ben. Het Sint-Marco plein. De overbekende twee palen die aan de waterkant staan er nog steeds. Als ik mijn nekwervels het commando geef om een draai van 180° te maken dan zie ik, volgens het boek supergrote, Sint-Marco plein. Wel ik vind er nu is niets aan se. Is dat groot? Ladeuzeplein is op het eerste zicht niet veel kleiner. Mooi? Niet speciaal. Fascinerend? Dat wel, maar dat komt door de massa’s duiven en volk. Het was letterlijk op de koppen en duiven lopen. En dan nog een proberen vallende duivenstront te ontwijken. Een evenement op zijn eigen.

Mijn cultuurlust laat mij vandaag in de steek. Ik ga niks bezoeken. Niet de gouden baseliek, niet de toren waar ik voor zijn bestaan niet weet. Enkel hier en daar winkeltjes met maskers, en glas. Duur glas, maar mooi. Maar duur. We zagen daar een mooie kleurrijke bal en wouden hem zo mee naar huis nemen totdat we zijn prijs zagen. 1100 euro. Nee bedankt. Handmade. Jaja kan goed zijn, is ook heel mooi maar toch te duur voor een stuk gekleurd, geblazen glas.

1 reactie