Grenzen? Welke grenzen?

Ik heb zojuist Brüno gezien. Je kent hem misschien wel van Borrat, maar zijn laatste film, Brüno, wel die gaat nog een stap, zeg maar een halve marathon verder dan Borrat.

Ik moet zeggen, zelden of nooit zet ik een film af omdat hij slecht is, of om welke reden ook. Met deze film heb ik dat ook niet gedaan, maar ik heb wel vaak op het punt gestaan.

Brüno gaat over een homo die beroemt wilt worden, en die tot elk mogelijk ding erin gaat. Het feit dan nog dat de mensen die er een gastrol in hebben totaal niet weten dat het voor de show is, alleszins zo lijkt het toch.

Dat hij niet ter plekke is doodgeknald dat snap ik dan ook weer niet. Zo komt hij op een gegeven moment in het midden-oosten aan en in de meest extravangte kledij. Dan gaat hij naar de joden, waar hij wel laten we het zo zeggen, volledig de joden door het slijk haalt. Daar moest hij het dan ook letterlijk op het lopen zetten.

Maar pas op, het blijft wel een grappige film, maar je moet er verdomd open minded voor zijn. En eerlijk gezegd denk ik niet dat er zoveel mensen die zo open minded zijn.

Wil je hem gaan kijken, of eerder huren aangezien ze hem niet meer spelen. Wel wees dan maar wat bereid om wat man on man action te zien. Ok je ziet niets, maar je fantasie vult de zwarte delen wel aan. De enigste keer wanneer je iets ziet is als je opeens recht in een lul kijk. Full screen… Zo’n 46 inch full screen 😀

De trailer is dan wel weer grappig, maar laat ik het zo zeggen dat zijn the easy parts 😀 Die kan iedereen slikken.